19η Μαΐου του έτους 2021.

Μήνας Μάιος ή όπως λέμε στην Ποντιακή μας διάλεκτο «Καλόμηνας». Εκατό δύο χρόνια από την έναρξη της 2ης φάσης του σχεδίου εξόντωσης των Ελλήνων του Πόντου, η οποία οδήγησε στην ατιμώρητη έως σήμερα γενοκτονία τους. Μιας γενοκτονίας, οποία σε αντίθεση με εκείνη των αδερφών Αρμενίων, στερείται Διεθνοποίησης. Υπολείπεται εξωστρέφειας, παραμένοντας εντός της επικράτειας κρυμμένη πίσω από την μάσκα της, όχι με σκοπό την προστασία της αλλά να μην δυσαρεστήσει εκείνους τους κύκλους που συντηρούν με οποιοδήποτε κόστος την αποσιώπησή της.
Τηλεχειρίζεται με άψογους και ασύλληπτους τρόπους μέσω ανθρώπων – φερέφωνα οι οποίοι κατέχουν θέσεις κλειδιά. Αυτοί οι άνθρωποι τους οποίους δεν κατονομάζω αλλά όλοι μπορούμε να τους αντιληφθούμε, εξυπηρετούν τα δικά τους νόθα συμφέροντα. Έχουν υποκύψει στις ταγές με αποτέλεσμα η Διεθνοποίηση να παραμένει επί πολλών ετών σε αδράνεια.
Ηθοποιός σημαίνει φως! Όμως στην δική τους μοναδική περίπτωση σημαίνει σκοτάδι. Σε αυτό το σκοτάδι το μόνο που λαμπυρίζει και προσομοιάζει σε φως είναι τα κροκοδείλια δάκρυά τους. Είναι αυτά που σε συνδυασμό με τα ευτραφή τα λόγια τα μεγάλα θα συγκινήσουν τους ελάχιστους προσηλυτισμένους. Δεν μπορούν όμως πλέον να πείσουν την πλειοψηφία η οποία ενημερώνεται σχεδόν άμεσα μέσω του διαδικτύου για τα πάντα. Είναι αυτή που απαιτεί την αλλαγή στο κατεστημένο. Απαιτεί την οργάνωση, την αποφασιστικότητα και την κατάκτηση του επιθυμητού αποτελέσματος, το οποίο δεν είναι άλλο από την Διεθνοποίηση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.
«Επουγαλέφτεν» βαρέθηκε από την άοσμη σκηνική τους παρουσία. Έχει πλέον αντιληφθεί ότι η πτώση κάθε αυλαίας σηματοδοτεί την απαρχή του σκότους – τα φώτα σβήνουν – και το ζήτημα της Διεθνοποίησης κλειδώνεται στο χρονοντούλαπο της λήθης, έως την επόμενη φορά που θα πρέπει για το θεαθήναι, να επανεμφανισθεί. Η πλειοψηφία έχει κατανοήσει ότι είναι πλέον μάρτυρας ενός έργου το οποίο δεν ανταποκρίνεται στις ταγές της ιστορικής αλήθειας. Δεν τιμά την μνήμα των προγόνων μας. Πρέπει όμως και αυτή να πάψει να εθελοτυφλεί, να αποβάλλει το φοβικό της σύνδρομο και να γίνει μέρος της λύσης και όχι του προβλήματος.
Η Διεθνοποίηση δεν δύναται να προκύψει ως μάνα εξ ουρανού. Απαιτούνται ενέργειες και άνθρωποι ικανοί. Άνθρωποι που ζούνε για τον Πόντο και δεν ζουν από τον Πόντο. Πρέπει και είναι απαιτητό να γνωρίσουμε τους υπευθύνους της σημερινής κατάστασης ώστε να αποδοθούν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ. Εκ των παραπάνω γεννώνται δύο ερωτήματα…
Τελικά ποιοι είναι αυτοί που προωθούν έως σήμερα το ζήτημα της Διεθνοποίησης της Γενοκτονίας;
Ποιες είναι οι ενέργειες τους για την επίτευξη του δίκαιου αυτού αιτήματος;

Με σεβασμό στους προγόνους μας, Κωνσταντίνος Καλτσίδης

Δελτίο τύπου Συλλόγου ποντίων Β. Έβρου «Ο Διγενής»

Με ομόφωνη απόφαση, το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Ποντίων Β. Έβρου «Ο ΔΙΓΕΝΗΣ», κηρύσσει «ανεπιθύμητους» τους ψηφίσαντες υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου στις εφεξής εκδηλώσεις και δραστηριότητες του σωματείου. Περισσότερο δε, κηρύσσει ανεπιθύμητους τους βουλευτές του νόμου Έβρου, οι οποίοι γνωρίζοντας την υφιστάμενη κατάσταση στην περιοχή της Ανατολικής Θράκης, λόγω των ενεργειών και απαιτήσεων της γείτονας χώρας περί αναγνώρισης Τουρκικής μειονότητας στην περιοχή, ψήφισαν την συμφωνία των Πρεσπών, δείχνοντας έτσι με αυτή τους την ενέργεια ότι προτεραιότητα δεν έχει το «Εθνικό Συμφέρον» αλλά μόνο η κομματική συμφέρουσα γραμμή.
Ως ένα εκ των ακριτικών Ποντιακών Σωματείων, οφείλουμε να προασπιζόμαστε την ιστορία, τις παραδόσεις και την πολιτιστική κληρονομιά στο σύνολο της. Η χρήση της λέξης «Μακεδονία» στην ονομασία του γειτονικού κράτους, αλλά και όρων όπως «Μακεδόνας», «μακεδονική γλώσσα», «μακεδονικό έθνος» και οποιαδήποτε άλλη χρήση του προσδιορισμού «μακεδονικός-ή-ό», αντιτίθενται στην ιστορική αλήθεια.
Οι Έλληνες, εκλεγμένοι από τον λαό βουλευτές, όχι μόνο όφειλαν αλλά είχαν και χρέος να δράσουν με γνώμονα την υπεράσπιση των παραπάνω, λαμβάνοντας υπόψη το μεγαλύτερο μέρος της γνώμης των πολιτών και φυσικά τα ιστορικά αδιαμφισβήτητα στοιχεία.
Αδιάψευστα ιστορικά γεγονότα και ντοκουμέντα αποδεικνύουν ότι με σύμφωνη γνώμη του Στάλιν, η μετονομασία, τον Αύγουστο του 1944, από τον Τίτο, από Νότια Σερβία σε «Μακεδονία», είχε στόχο τον προσδιορισμό και αποδυνάμωση της Σερβία και την απόσπαση της Βόρειας Ελληνικής Επαρχίας της Μακεδονίας προς έλεγχο του Αιγαίου, ιδιαίτερα της πολύ σημαντικής πόλεως και λιμένος της Θεσσαλονίκης, και η στη συνέχεια δημιουργία της ψευδομακεδονίας του Αιγαίου.
Η γείτονα χώρα είναι ένα κράτος που στερείτε ομοιογένειας στον πληθυσμό του. Αποτελείται από 40-45% Σλάβους, 30% Αλβανούς, 10% Έλληνες και 10% Τσιγγάνους και λοιπούς.
Ένας απλός άνθρωπος θα μπορούσε να αντιληφθεί την παραποίηση της ιστορίας της Μακεδονίας στους ακόλουθους ψευδείς ισχυρισμούς – επιχειρήματα που έχουν κατασκευασθεί από τους Σκοπιανούς αξιωματούχους προκειμένου να υποστηρίξουν τις προσπάθειές τους να επιβάλουν τη χρήση του ονόματος Μακεδονία και των παραγώγων του αλλά όχι εσείς. Δηλαδή ότι οι Μακεδόνες δεν είναι Έλληνες αλλά μια ξεχωριστή εθνότητα, ότι η γλώσσα τους δεν είναι η Ελληνική, αλλά το ιδίωμα που ομιλείται στην περιοχή των Σκοπίων, ότι η Μακεδονία εκτείνεται προς Βορρά πολύ πέραν των ορίων της ιστορικής Μακεδονίας, κατά τέτοιο τρόπο ώστε να περιλαμβάνει πραγματικές σλαβικές περιοχές που δεν είχαν υπάρξει ποτέ τμήματα της Μακεδονίας στην αρχαιότητα και οι οποίες στην πραγματικότητα ήταν τμήματα της αρχαίας Δαρδανίας, ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες, αλλά ένα ξεχωριστό έθνος που είχε σχέση με τους Ιλλυριούς και τους Θράκες και πολλούς άλλους αλύτρωτους ισχυρισμούς.
Μόνο το άκουσμα των ονομάτων του Αριστοτέλη και του Μεγάλου Αλεξάνδρου και η συνεισφορά τους στην ιστορία του ανθρώπινου γένους θα έπρεπε να είναι αρκετά για να σας επαναφέρουν στην λογική χρησιμοποιώντας τους ως εφόδια έναντι της παραποίησης της ιστορία της.
Η Μακεδονία υπήρξε πάντοτε και εξακολουθεί να είναι ακόμη η πιο προχωρημένη έπαλξη και ο προμαχώνας της Ελλάδας. Όλες οι ιστορικές πηγές συμφωνούν αναφορικά με τη γεωγραφική θέση της αρχαίας Μακεδονίας της οποίας τα όρια ήταν τα ακόλουθα :
• Το Αιγαίο Πέλαγος και τα βουνά Καμβούνια, Πιέρια και Όλυμπος προς νότον.
• Οι λίμνες Οχρίδα και Πρέσπα και τα βουνά Βαμβούνα, Σκόμιο και Ροδόπη προς βορρά.
• Ο ποταμός Νέστος προς ανατολάς και τα βουνά Γράμμος και Πίνδος προς δυσμάς.
Επίσης ο Στράβων αναφέρει: «Φυσικά η Μακεδονία είναι μέρος της Ελλάδας», ο Ηρόδοτος γράφει : «Οι απόγονοι του Περδίκα, του πρώτου Βασιλιά των Μακεδόνων, είναι Έλληνες, όπως οι ίδιοι το θέλουν και όπως εγώ ο ίδιος το ξέρω», ο Θουκυδίδης αναφέρει ότι : «Οι Μακεδόνες αποτελούνται από διάφορες ελληνικές φυλές κάτω από διάφορους Βασιλιάδες», Ο Πολύβιος λέει : «Οποία και πόσο μεγάλη τιμή πρέπει να ανήκει στους Μακεδόνες οι οποίοι το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους δεν έπαψαν ποτέ να μάχονται εναντίον των Βαρβάρων για την ασφάλεια των Ελλήνων».
Δεν υπάρχει Μακεδονική γλώσσα
Η γλώσσα τους, η οποία εμπεριέχει αυτοτελή Σλαβική γλώσσα, ήταν τελείως άγνωστη μέχρι το 1944. Και όσο πολύ και αν προσπαθήσει κάποιος δεν θα βρει τίποτε που να αποδεικνύει την ύπαρξή της. Η γλώσσα που χρησιμοποιούσαν οι Σλαβόφωνοι κάτοικοι της νότιας Γιουγκοσλαβίας και της Νοτιοδυτικής Βουλγαρίας ήταν γνωστή σαν ένα γλωσσικό ιδίωμα της Βουλγαρικής.
Το γεγονός ότι δεν υπάρχει ούτε ένα κείμενο, ούτε μια επιγραφή σε αυτή τη γλώσσα πριν από το 1944 αποδεικνύει, χωρίς αμφιβολία, ότι δεν έχει καμιά σχέση με τους αρχαίους Μακεδόνες και τους απογόνους τους που μιλούσαν πάντοτε Ελληνικά.
Οι θεμελιωτές της πολιτιστικής ιστορίας των Σλάβων, ήταν δύο Έλληνες μοναχοί από τη Θεσσαλονίκη, ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος, οι οποίοι κατά τη διάρκεια του 9ου αιώνα, με σημείο εκκίνησης τη Μακεδονία, δίδαξαν τους Σλάβους τη βασισμένη στα Ελληνικά Κυριλλική γραφή και τη Χριστιανική πίστη της Ελληνο-Ορθόδοξης Εκκλησίας. Έτσι οι πρώτες ουσιώδεις πηγές της πολιτιστικής ζωής και της ιστορίας τους είναι Ελληνικές του Βυζαντίου.
Αυτό και μόνο το γεγονός αποστερεί από τους Σλάβους το δικαίωμα να διεκδικήσουν οιονδήποτε ιστορικό δεσμό με τα Βαλκάνια πριν από τον 6ον αιώνα μ.Χ. και οιονδήποτε πολιτιστικό πριν από τον 10ο αιώνα. Η θεωρία των Σκοπιανών ότι ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος ήταν Σλαβομακεδόνες, η οποία είναι τουλάχιστον αστεία, δέχθηκε ένα ισχυρό ράπισμα από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο ΙΙ, ο οποίος στις 31 Δεκεμβρίου 1980 διένειμε σε όλη την καθολική εκκλησία διακήρυξη, με την οποία ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος μνημονεύονται ως «οι Έλληνες αδελφοί» και καθιερώνονται ως προστάτες της Ευρώπης.
Κλείνοντας, τονίζουμε την διαφοροποίησή μας και την αντίκρουση οποιουδήποτε κομματικού ή πολιτικού χαρακτηρισμού, καθώς η τοποθέτησή μας είναι αποκλειστικά και μόνο έκφραση επί ενός εθνικού θέματος, ενώ επίσης σεβόμαστε την οποιαδήποτε υγιή προσωπική άποψη.