Πακλαεύω & Πεκλεεύω, δύο λέξεις σχεδόν όμοιες..

Σήμερα θα αναλύσουμε δύο λέξεις, η οποίες είναι δάνειες τουρκικής και είναι πολύ πιθανόν να προβληματίσουν όσους αναγνώστες δεν είναι καλά εξικοιωμένοι με την ποντιακή μας διάλεκτο. Αυτές οι λέξεις είναι η «Πακλαεύω» και η «Πεκλεεύω«. Η πηγή μας είναι πάντα το «Ιστορικό Λεξικό της Ποντικής Διαλέκτου«, εδώ ο 2ος Τόμος.

Περί του συμφώνου «ν» ο λόγος.

Η ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». Η λέξη αυτή, όπως αναφέρει στο βιβλίο του «Είς οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί γλώσσης», ο καθηγητής, φιλόλογος και ερευνητής κ Αντωνάκος Αντώνιος, δεν είναι τυχαία. Προέρχεται από το ρήμα «άδω» που σημαίνει τραγουδώ και δηλώνει τη φωνή που είναι τραγουδιστή. Η ελληνική γλώσσα ήταν μελωδική, σαν μουσική λόγω της εναλλαγής μακρόχρονων και βραχύχρονων φωνηέντων, τα οποία ήταν αρμονικά τοποθετημένα.

«Αναλύω» στην Ποντιακή διάλεκτο – «Αναλύω» στην Νέα Ελληνική.

Η λέξη Αναλύω της Ποντιακής, όπως εξηγείται στο «Ιστορικό Λεξικό της Ποντικής Διαλέκτου» του Άνθιμου Παπαδόπουλου εκφράζεται όπως παρακάτω:

Αναλύω

Νικόπολη, Χαλδία

Κοιματίζω – Κυματίζω δύο όμοιες στο άκουσμα λέξεις

Οι λέξεις του θέματος μας αν και ακουστικά τυγχάνουν όμοιες εντούτοις έχουν διάφορη σημασία.

Σύμφωνα με το Ιστορικό Λεξικό της Ποντικής Διαλέκτου του Άνθιμου Παπαδόπουλου έχουν τα παρακάτω χαρακτηριστικά: