Αρχείο Πόντου 41, Η Μουσική του Πόντου – Οι Λυράρηδες του Πόντου, του Γιάννη Τσανασίδη.

Αρχείο Πόντου Παράρτημα 41

Δύο χρόνια έρευνας, καταγραφής και συγγραφής στο πλαίσιο της μεταπτυχιακής μου διατριβής αποκτούν ενιαίο σώμα και αποτυπώνουν το ταξίδι μιας δημιουργικής μουσικής αναζήτησης. Κυκλοφορεί πλέον επίσημα στο Αρχείον Πόντου το Παράρτημα 41 στο οποίο παρουσιάζονται δύο θεματικές ενότητες που φέρουν τους τίτλους «Η Μουσική του Πόντου» και «Λυράρηδες του Πόντου». Θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς την Επιτροπή Ποντιακών Μελετών για την εμπιστοσύνη και την επιμέλεια της έκδοσης, τους οικείους μου για την ηθική και έμπρακτη υποστήριξη και όλους τους φίλους που με τον τρόπο τους συνέβαλαν στην επίτευξη αυτής της πρωτοβουλίας.
Καλή ανάγνωση…
Μπορείτε να προμηθευτείτε το βιβλίο επικοινωνώντας με την Επιτροπή Ποντιακών Μελετών
• https://www.facebook.com/epmgr/
• info@epm.gr
• 2109325521
Οι εκδόσεις της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών διατίθενται:
• Από τα γραφεία της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών, οδός Αγνώστων Μαρτύρων 73,
Νέα Σμύρνη Αττικής 17123.
• Από το βιβλιοπωλείο των Εκδόσεων Κυριακίδη, οδός Παναγίας Δεξιάς 7, Θεσσαλονίκη 54635.
• Από το βιβλιοπωλείο των Αφών Κυριακίδη Εκδόσεις Α.Ε., οδός Επισκόπου Κίτρους Νικολάου 4, Θεσσαλονίκη 54635.

Ποιός είναι ο Γιάννης Τσανασίδης

Ο Γιάννης Τσανασίδης, όπως αναφέρεται στην επίσημη σελίδα του σε δημοφιλή πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης, γεννήθηκε το 1990 και κατάγεται από τη Ράχη Βεροίας. Ξεκίνησε σε ηλικία 9 χρόνων να ασχολείται με την ποντιακή λύρα με δάσκαλο το Θόδωρο Βεροιώτη και στη συνέχεια διεύρυνε τις μουσικές του γνώσεις αποκτώντας τα πτυχία Αρμονίας (2009), Αντίστιξης (2011) και Φυγής (2013). Είναι απόφοιτος του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (2013) και του τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, στην παραδοσιακή κατεύθυνση με ειδίκευση »Λύρα του Πόντου» (2017). Επίσης είναι κάτοχος διπλώματος του μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών »Μουσικές Τέχνες», στην κατεύθυνση Ελληνικές Μουσικές Παραδόσεις του τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης (2019). Το 2015 κυκλοφόρησε η πρώτη δισκογραφική του δουλειά με τίτλο »Το μεκατίρι μ’», το 2017 η δεύτερη »Εγώ εμ’ π’ετραγώδεσα» στα πλαίσια της πτυχιακής του εργασίας και το 2019 η τρίτη »Τοξαρέας Αμάραντα», την οποία επιμελήθηκε ο Σύλλογος Ποντίων Φοιτητών και Σπουδαστών Θεσσαλονίκης και στηρίχτηκε στην διπλωματική διατριβή του »Λυράρηδες του Πόντου γεννημένοι πριν το 1920». Η ενασχόληση με το συγκεκριμένο θέμα έδωσε το έναυσμα για διάφορες συμμετοχές του σε ημερίδες και συνέδρια. Από το 2020 συμμετέχει σε ένα νέο δισκογραφικό εγχείρημα με τίτλο »Ση παλαιών τη στράταν», που αφορά την καταγραφή ποντίων τραγουδιστών της τρίτης προσφυγικής γενιάς και παράλληλα επιμελείται μια νέα μουσική παραγωγή »Κιμιγιάν», με επανεκτελέσεις παραδοσιακών σκοπών και συμμετοχή πολλών αξιόλογων καλλιτεχνών. Έχει εργαστεί ως αναπληρωτής καθηγητής ποντιακής λύρας στο Μουσικό Σχολείο Βέροιας (2018-19), Πτολεμαΐδας (2019-20) και Δράμας (2020-21) και ως ακαδημαϊκός υπότροφος, στη βαθμίδα του Λέκτορα, στο τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης στην ειδίκευση »Λύρα του Πόντου» (2018-21). Επιπλέον, διετέλεσε υπεύθυνος τμημάτων εκμάθησης ποντιακής λύρας σε διάφορους συλλόγους του Νομού Ημαθίας. Τέλος, στην καλλιτεχνική και επαγγελματική του δραστηριότητα συμπεριλαμβάνεται η συμμετοχή σε διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις στην Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό.
πηγή: https://www.facebook.com/giannistsana/

«Ματωμένος Νόστος» Παρουσίαση του Βιβλίου της συγγραφέως Γιώτας Ιωακειμίδου, στην Εύξεινο Λέσχη Θεσσαλονίκης!!!

http://kyriakidiseditions.gr/el/πόντος-γλώσσα-ιστορία-πολιτισμός/1586-ματωμένος-νόστος.html

Ο «Ματωμένος Νόστος» της Γιώτας Ιωακειμίδου θα  φιλοξενηθεί  το Σάββατο 24 Νοεμβρίου στην Εύξεινο Λέσχη  Θεσσαλονίκης, όπου και  θα πα-ρουσιασθεί, με ομιλητές τον ομότιμο καθηγητή του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας Κο Φω-τιάδη Κωνσταντίνο και την συγγραφέα Μαρία Μαυρίδου – Καλούδη. 

Ματωμένος Νόστος – Γιώτα Ιωακειμίδου

Ματωμένος Νόστος, της Γιώτας Ιωακειμίδου

Γιώτα Ιωακειμίδου
«ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ ΝΟΣΤΟΣ»

Εισαγωγή από το βιβλίο Ματωμένος Νόστος της συγγραφέως.
      Μεγάλωσα σ’ ένα χωριό της Δυτικής Μακεδονίας τον Κλείτο, στο νομό Κοζάνης, επαρχία Εορδαίας. Το χωριό μου απλωνόταν στη μέση ενός μεγάλου οροπεδίου, εκεί που σήμερα καπνίζουν τα φουγάρα της ΔΕΗ και η περιοχή μοιάζει με κρανίου τόπο. Οι μνήμες του τόπου και των ανθρώπων είναι πολύ δυνατές και στάλαξαν στην ψυχή μου την ανάγκη να ψάξω τα χνάρια της πατρίδας των γιαγιάδων μου, να ακολουθήσω τα βήματα τους στην πορεία προς την Ελλάδα, μέσα από μια οδύσσεια χιλιάδων χιλιομέτρων, η οποία κατέληξε στη Συρία και μετά στον Λίβανο και από εκεί στην πατρίδα των ονείρων τους, την Ελλάδα.
Οι γιαγιάδες μου Μαρία και Σοφία υπήρξαν για μένα οι φορείς της μητρικής μου γλώσσας,της Ποντιακής,ήταν η ιστορία και ο πολιτισμός ενός περήφανου λαού.Οι αφηγήσεις τους έγιναν βίωμά μου από πολύ μικρή ηλικία. Δε μεγάλωσα με παραμύθια, αλλά με τα δάκρυα της γιαγιάς μου της Σοφίας. Κάθε φορά που μου έλεγε πώς έθαψε το τελευταίο της παιδί στο Χαλέπι, έκλαιγε:«Πούλιμ, εκείνο επέθανε,γιατί εκοιμέθαμε αφ’κά΄ ασό ιντζίρ και εκείνο το αφορισμένο, βαρύν ύπνον φέρ’» (εκείνο πέθανε, γιατί κοιμηθήκαμε κάτω από μια συκιά και αυτή φέρνει βαρύ ύπνο, θάνατο δηλαδή). Υπήρξε όμως από τους τυχερούς, έζησε, ήρθε στη νέα πατρίδα,παντρεύτηκε τον χήρο παππού μου,ο οποίος είχε ένα παιδί, έκανε ξανά παιδιά,ρίζωσε. Τα δάκρυα της γιαγιάς μου με στοίχειωσαν. Η άλλη μου γιαγιά,η Μαρία,χάνοντας τον άντρα της παντρεύτηκε τον παππού μου, χήρο με τρία παιδιά. Ακόμα με καίνε και τα δικά της δάκρυα, όταν έλεγε πως την ανάγκασαν να αποχωριστεί το παιδί της και ξαναπαντρεύτηκε τον παππού μου.
Οι δυο γιαγιάδες μου ήταν φίλες και κατάγονταν από το Αλτίνογλου Τσιφλίκ της Σεβάστειας. Μέσα από τις διηγήσεις τους αγάπησα αυτό το μέρος. Κάνοντας έρευνα για το χωριό τους, ένιωσα σαν να έζησα εκεί, λες και είχα μνήμες. Μύριζα τα αρώματα της γης και ένιωθα τον αέρα της Ανατολής. Ο άλλος παππούς καταγόταν από το ορεινό Επές, μια περιοχή με 18 Ποντιακά χωριά. Η Κοβ-Τεπέ ήταν το χωριό της καταγωγής του. Μελετώντας βρέθηκα εκεί στα άγια χώματα, τα παιδικά ακούσματα έγιναν πραγματικότητα και τα χαρακτηριστικά αυτών των ανθρώπων τα αναγνώρισα και σε μένα.
Οι κάτοικοι των δυο αυτών χωριών Αλτίνογλου Τσιφλίκ και Κοβ-Τεπέ, είχαν κοινή καταγωγή. Στα μέσα του 19 αιώνα έγιναν πολλές μετακινήσεις. Οι πρόγονοί μου προέρχονταν όλοι από την Αργυρούπολη. Όταν έκλεισαν τα μεταλλεία, αναζήτησαν αλλού καλύτερες συνθήκες. Έτσι η κοινή τους καταγωγή, η εξορία προς τη Συρία και τα κοινά βάσανα, οδήγησαν τα βήματά τους στον ίδιο τόπο εγκατάστασης στη νέα τους πατρίδα. Το νέο τους χωριό,ο Κλείτος,έγινε ο τόπος που τους ένωσε για πάντα.  Στο νέο χωριό εγκαταστάθηκαν και λίγες οικογένειες από διαφορετικά μέρη (Ιντζέσου, Χαμουρί, Ατάπαζαρ, Τεκνετζούκ, Τοκάτη).
Τα χρόνια της προσφυγιάς και ο αγώνας για επιβίωση ήταν αυτά με τα οποία πάλεψαν πολλά χρόνια.Τόπος φτωχός,χωρίς νερά,έδιωξε για μια ακόμα φορά αυτούς τους ανθρώπους από τον τόπο τους και έγιναν μετανάστες. Πέτρινα χρόνια,δύσκολα,αλλά πάντα τα κατάφερναν.Σπούδαζαν τα παιδιά τους,έστηναν νοικοκυριά,προόδευαν.
Το έδαφος του άγονου χωριού όμως έκρυβε στα σπλάχνα του έναν σπάνιο θησαυρό,τον λιγνίτη.Οι μετανάστες επέστρεψαν,η εργασία στην ΔΕΗ ανέβασε το βιοτικό τους επίπεδο, αλλά οι συνθήκες του περιβάλλοντος άλλαξαν ριζικά τη ζωή τους.
Η καθημερινότητά τους για περισσότερες από τρεις δεκαετίες έγινε αβάσταχτη. Η μόλυνση του περιβάλλοντος οδήγησε στην αρρώστια και στο θάνατο.                                                                                                          Πριν λίγα χρόνια το χωριό μετεγκαταστάθηκε λίγο έξω από την Κοζάνη, σε ένα πολύ όμορφο φυσικό περιβάλλον.Τις μνήμες όμως,την ιστορία,το παρελθόν τα κουβαλάμε όπου και αν πάμε. Αυτά καθορίζουν και το παρόν μας.
Το βιβλίο μου είναι ένα ταξίδι στην ιστορία, στο παρελθόν,σε όσα πόνεσαν και πλήγωσαν τους ανθρώπους της πρώτης γενιάς και κατά ένα ανεξήγητο τρόπο πονάνε ακόμα και μας, σχεδόν 100 χρόνια μετά τον ξεριζωμό.

https://www.facebook.com/azpanagiota

Το βιβλίο εκδίδεται από της εκδόσεις Κυριακίδη.

https://www.facebook.com/kyriakidiseditions

Διδασκαλία της Ποντιακής Διαλέκτου Γ’ Έκδοση

Ανακοινώθηκε από την επίσημη σελίδα στο facebook των εκδόσεων Κυριακίδη, η Γ’ έκδοση του Βιβλίου «Η Διδασκαλία της Ποντιακής Διαλέκτου». Παρακάτω αναφέρουμε ολόκληρη την επίσημη πρώτη ανακοίνωσή του.

https://www.facebook.com/kyriakidiseditions

Στην προσπάθειά μας να συμβάλουμε στη συστηματική διδασκαλία της Ποντιακής Διαλέκτου, κρίναμε σκόπιμο να απευθυνθούμε σε δύο έγκριτους Ποντίους φιλολόγους, τον Γεώργιο Κ. Χατζόπουλο και την Παναγιώτα Ιωακειμίδου, οι οποίοι, με τη διδακτική εμπειρία, αλλά και τη γνώση της Ποντιακής Διαλέκτου που διαθέτουν, αναλάβανε την αναδιάρθρωση, βελτίωση και προσθήκη του πονήματος της αείμνηστης δασκάλας Βέρας Αντωνιάδου-Κεσίδου με τίτλο Διδασκαλία της Ποντιακής Διαλέκτου, το οποίο, με ικανοποίηση, παραδίδουμε στη δημοσιότητα.

Βέρα Αντωνιάδου–Κεσίδου
ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΠΟΝΤΙΑΚΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΥ

Γ΄ έκδοση
Αναθεωρημένη και βελτιωμένη από τους:
ΓΕΩΡΓΙΟ. Κ. ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟ
Άρχοντα Ιερομνήμονα της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας

ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ Ζ. ΙΩΑΚΕΙΜΙΔΟΥ
Φιλόλογο-Συγγραφέα, Εκπαιδεύτρια της Ποντιακής Διαλέκτου

Η προμήθεια του βιβλίου από τον παρακάτω σύνδεσμο!

http://kyriakidiseditions.gr/el/