Περί του συμφώνου «ν» ο λόγος.
Η ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». Η λέξη αυτή, όπως αναφέρει στο βιβλίο του «Είς οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί γλώσσης», ο καθηγητής, φιλόλογος και ερευνητής κ Αντωνάκος Αντώνιος, δεν είναι τυχαία. Προέρχεται από το ρήμα «άδω» που σημαίνει τραγουδώ και δηλώνει τη φωνή που είναι τραγουδιστή. Η ελληνική γλώσσα ήταν μελωδική, σαν μουσική λόγω της εναλλαγής μακρόχρονων και βραχύχρονων φωνηέντων, τα οποία ήταν αρμονικά τοποθετημένα. Ανάγνωση του υπολοίπου…
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.