T’ ομμάτεα σ’ τα ολήμαυρα, Χρύσανθος Θεοδωριδης

T’ ομμάτâ σ’ τα ολήμαυρα,

Χρύσανθος Θεοδωριδης

T’ ομμάτâ σ’ τα ολήμαυρα,

Έκαψαν την καρδία μ’,

Κι’ εν’ έντονε κόκκινο τσιλίδ’,

Εδώκε μεν φωτίαν,

./.

Ίλâμ πουλί μ’ το τέρεμα σ’,

Άψιμον βγάλ’ και τσίας,

Και χασχάσιτα ´ς τα μάλλοπα σ’,

Και ζουμπούλâ τα κατσία σ’,

./.

Κι’ εν’ ούντες τερείς μ’ απές ´ς σην πίστ’

Θολούντανε τ’ομμάτâ μ’,

Κι’ εκουράσταμε σαν ´κι ευτάς μεν

Πουλόπο μ’ δύο κάτâ

./.

Ανάμνον ατα τα μάτοπα σ’

Ολίγον κρουν απάνι μ’

Παστάν πουλόπο μ’ μερμηκώ

Και χάνω τ’ εχτιπάρ ισ’

./.

από το CD   Καζαντζίδης  Χρύσανθος «Τα Αηδόνια του Πόντου»

Εγώ για τ’ εσέν μόνον ζω

Για να ακούσετε το τραγούδι πατήστε εδώ ☞

Εγώ για τ’ εσέν μόνον ζώ,

Χρύσανθος Θεοδωρίδης

Εγώ για τ’εσέν μόνον ζω,

και για τ’ εσέν δουλεύω,

νύχταν ημέραν ´ς σην ζωή μ’,

με τον χάρον παλεύω (γιαρ),

./.

για τ’ εσέν σύρω βάσαναν,

για τ’ εσέν σύρω πόνâν,

για τ’ έσεν τυρâνί(γ)ουμε,

πουλί μ’ ατόσα χρόνâν,

./.

νυχτών η μέραν για τ’ εσέν,

και πάντα εγώ νουνίζω,

´κι επορώ να κερντένω σεν,

καίγουμε βρουλίζω,

Που είσαι και ‘κι φαίνεσαι,

Για να ακούσετε το τραγούδι πατήστε εδώ ☞

Που είσαι και ´κι φαίνεσαι,

Γώγος Πετρίδης

Που είσαι και ´κι φαίνεσαι,

και τ’ ομμάτ’ιμ’ κι’ εν’ αραεύ’ σεν,

κι’ εν’ ατο το μαύρο το λεντζέκ,

και ντ’ έμορφαν ιεύ’ σεν,

./.

κι’ εν’ ατό ´κι ετον μαύρον το λεντζέκ,

και εν’ ατό θέλ’τς χαμελά είν,

και πασκείμ εν’ ασ’ σην εντροπί σ’,

κι’ εν’ ασ’ σον εξέρ’τς πολλά είν,

./.

κι’ εν’ αβούτον κόσμον ψεύτικον,

και ντ’ ευτάμε κι’ εν’ απομέν μας,

κι’ εν’ αβούτα _ήν ο θάνατον,

κάθεται κι’ εν’ αναμέν’ μας,

./.

ανάθεμα κι’ εν’ ανάθεμα,

κι’ εν’ ατο ´κι εν’ αοίκον ζήσην,

και καλλίον με τα χερόπα σ’

κι’ εν’ άνοιξον το ταφίν σ’,

./.

 

Εσύ σε μάννα μ’ ντο λαρώντς

Εσύ σε μάννα μ’ ντο λαρώντς

Εσύ είσαι μάννα μ’ ντο λαρώντς
τη ψή σ’ ιμ’ τα γεράδες
κ’ εν ατά ντο ‘κι λαρούντανε
ίνονται με τα παράδες
./.
Και τ’ εμόν το ντέρτ’ εν’
και τ’ εσόν όντες βογγώ
πονίζ’ με και αν ψαλαφώ σε
και την ψή σ’ εκείνον πα θα δίς με
./.
Σιμά σο αχ σιμά σο βαχ
τ’ όνεμα σ’ πάντα θέκω
όντες θα ρούζω σο κρεβάτ’
εσέν σιμά μ’ θα ελέπω

./.