Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης (ο κατά κόσμον Θεόδωρος Αρτζίδης)

Γεννήθηκε στα Φάρασα της Καππαδοκίας στη Μικρά Ασία γύρω στο 1840, απεβίωσε στις 10 Νοεμβρίου του 1924 σε ηλικία 83 ετών, ενώ έμεινε γνωστός στους συντοπίτες του ως Χατζεφεντής.

Άε-Συμιώντς καί τά σουμάδι͜αν’ άτ’…!!!Ο Άγιος Συμεών και τα σημάδια του!!!

Στίς 3 τού Φλεβάρη, στόν Πόντο οί πρόγονοι μας, τιμούσαν τήν μνήμη τού Αγίου Συμεών τού γέροντα Ιουδαίου πού δέχτηκε στόν ναό στήν αγκαλιά του, κατά τήν παράδοση, τόν Χριστό…
Τήν ίδια ημέρα, εορτάζεται καί η μνήμη τού Μάρτυρα Βλασίου τού βουκόλου, ο οποίος μαρτύρησε τό 54 μ.Χ. στήν Καισάρεια τού Πόντου, οί κάτοικοι δέ τής περιοχής, πρός τιμήν του, τήν ημέρα αυτή πίσω από τό ιερό τού ναού έσπαγαν ένα σταμνί μέ γάλα…

Ο Τραπεζούντιος Άγιος Ιορδάνης

Άγιος Ίορδάνης Νεομάρτυς άπό Μεσαρέα τής Τραπεζούντος τού Πόντου (1620-1650 μ.Χ., έτών 30),

Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων 8/3 ή Θεόδωρος Αμασείας

Βιογραφία

Ο Ιουλιανός ο παραβάτης, γνωρίζοντας ότι οι χριστιανοί καθαρίζονται με τη νηστεία στη πρώτη εβδομάδα της αγίας Σαρακοστής – γι’ αυτό την λέμε καθαρά εβδομάδα – θέλησε να τους μολύνει. Διέταξε λοιπόν, κρυφά, όλες οι τροφές στην αγορά να ραντισθούν με αίματα ειδωλολατρικών θυσιών.

Όμως με Θεία ενέργεια, φάνηκε στον ύπνο του τότε Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως Ευδοξίου, ο μάρτυρας Θεόδωρος και φανέρωσε το πράγμα. Παρήγγειλε να ενημερωθούν όλοι οι χριστιανοί, να μην αγοράσουν καθόλου τρόφιμα από την αγορά και για να αναπληρώσουν την τροφή να βράσουν σιτάρι και να φάνε τα λεγόμενα κόλλυβα, όπως τα έλεγαν στα Ευχάϊτα. Ετσι και έγινε και ματαιώθηκε ο σκοπός του ειδωλολάτρη αυτοκράτορα. Και το Σάββατο τότε, ο ευσεβής λαός που διαφυλάχθηκε αμόλυντος στην καθαρά εβδομάδα, απέδωσε ευχαριστίες στον μάρτυρα.

Από τότε γύρω στα μέσα του Δ΄ αιώνα, η Εκκλησία τελεί κάθε έτος την ανάμνηση αυτού του γεγονότος σε δόξα Θεού και τιμή του μάρτυρα αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος.

Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων 8/3 ή Θεόδωρος Αμασείας

Ο Αγιος Θεόδωρος ο Τήρων καταγόταν από την Αμάσεια στη Μαύρη Θάλασσα, που ονομαζόταν Χουμιαλά, και έζησε κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Μαξιμιανού (286–305 μ.Χ.), Γαλερίου (305–311 μ.Χ.) και Μαξιμίνου (305–312 μ.Χ.). Ονομάζεται Τήρων, διότι κατετάγη στο στράτευμα των Τηρώνων (στα λατινικά tiro), δηλαδή των νεοσυλλέκτων, διοικούμενο υπό του πραιπόσιτου Βρίγκα.

Διαβλήθηκε στον πραιπόσιτο ως Χριστιανός και εκλήθηκε σε εξέταση. Εκεί ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό χωρίς δισταγμό. Ο διοικητής Βρίγκας δεν θέλησε να προχωρήσει στην σύλληψη και τιμωρία του Αγίου Θεοδώρου, αλλά τον άφησε να σκεφτεί και να του απαντήσει λίγο αργότερα. Πίστευε ότι ο Θεόδωρος θα άλλαζε και θα θυσίαζε στα είδωλα. Ο Μεγαλομάρτυς όχι μόνο παρέμεινε αδιάσειστος στην πίστη του, αλλά έκαψε και το ναό της μητέρας των θεών Ρέας μετά του ειδώλου αυτής. Αμέσως τότε συνελήφθη και ρίχτηκε από τους ειδωλολάτρες σε πυρακτωμένη κάμινο, όπου και ετελειώθηκε μαρτυρικά.

Η Σύναξη του Αγίου Μεγαλομάρτυρα Θεοδώρου του Τήρωνος ετελείτο στο αγιότατο Μαρτύριό του, το οποίο βρισκόταν στην περιοχή του Φωρακίου ή Σφωρακίου, το Σάββατο της Α’ εβδομάδος των Νηστειών, δηλαδή την ημέρα που ο Άγιος έκανε το θαύμα των κολλύβων σώζοντας τον ορθόδοξο λαό από τα μιασμένα ειδωλόθυτα, τα οποία επρόκειτο από άγνοια να φάει.

Στην Αγιογραφία, ο Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων εμφανίζεται σε τεσσάρων ειδών μορφές. Είτε μόνος με στρατιωτική στολή, είτε αντιμετωπίζοντας ένα φίδι-δράκο και μαζί με τον Άγιο Θεόδωρο τον Στρατηλάτη όρθιοι ή πάνω σε άλογα. Πάντα φέρει στρατιωτική στολή.

πηγές: http://el.wikipedia.org & http://www.diakonima.gr