Ένα νέο, φρέσκο, ερωτικό τραγούδι, σε στίχους της Αγγελικής Παμπουκίδου και μουσική του Θοδωρή Κοτίδη είχαμε τη χαρά να ακούσουμε, από το προσωπικό κανάλι του Θοδωρή, για πρώτη φορά εχθές με τίτλο, «Του ουρανού ο υιόν».

Ένα αγαπητό ζευγάρι τόσο στον τομέα του ποντιακού πολιτισμού, με την δημιουργία τραγουδιών αλλά και θεατρικών παραστάσεων, όσο και στη ζωή.
Την καλλιτεχνική αυτή παρέα εμπλούτισε με την ξεχωριστή του πινελιά ο καταξιωμένος Μπάμπης Κεμανεντζίδης.
Είναι άραγε του ουρανού ο γιος ο ερμηνευτής του συγκεκριμένου τραγουδιού και η στιχουργός, του ήλιου η κόρη; Ας ακούσουμε το τραγούδι και ας κάνουμε την υπόθεση μας.
Καλή σας ακρόαση…
Τ’ ουρανού ο υιόν
Εγώ είμαι τ’ ουρανού ο υιόν,
εσύ τ’ ηλ’ θαγατέρα.
Εγώ φέρω σεν τ’ αστρόπα μ’,
εσύ ’ς σην ψ̌η μ’ ημέρα!
Ρεφρέν:
Έι κορτσόπον χρυσόν(ι),
εσύ το φως τεμόν(ι),
’ς ση μαχαλά σ’ όντες εβγαίν’ς,
νύχταν αν εν’, μερώνει!
Εγώ͜ ας σο τιμιόξυλον
’φτάγω σε φυλαχτόν(ι)
κι εσύ δίεις με͜ αγιασμόνερον,
το ψ̌όπο μ’ να λαρώνει!
Εγώ ’ς σο λυκοχάντζ(ι)͜ απάν’
ίνουμαι το γεργάνι σ’
κι εσύ δίεις με͜ ας σα χﬞείλοπα σ’
να πίνω το βοτάνι σ’.
Απόδοση στη Νέα Ελληνική
Εγώ είμαι τ’ ουρανού ο γιος,
συ του͜ ήλιου θυγατέρα,
τα άστρα σου χαρίζω͜ εγώ,
φέρνεις εσύ τη μέρα!
Ρεφρέν:
Χρυσή μου ηλιαχτίδα͜ εσύ,
λάμψη που με θαμπώνει,
στη γειτονιά σου σαν θα βγεις,
κι η νύχτα ξημερώνει!
Εγώ απ’ τον τίμιο σταυρό
σου φτιάχνω φυλαχτάρι ,
δος μου εσύ αγίασμα,
και στην ψυχή μου χάρη!
Εγώ στη βαρυχειμωνιά
γίνομαι σκέπασμά σου,
εσύ δος μου͜ απ’τα χείλη σου
να πιω τα βότανά σου.
φυλαχτάρι: φυλαχτό, χαϊμαλί
λυκοχάντζ’: χειμερινό διάστημα, τον καιρό που οι μέρες είναι σκοτεινές και συννεφιασμένες