Η ανέκδοτη λαογραφία του Ποντιακού Ελληνισμού, μέσα από τα βιώματα εκείνων που ξεριζωμένοι ήρθαν στην μητέρα Ελλάδα, μπορεί να διατηρηθεί και να μεταλαμπαδευτεί μέσω της καταγραφής της από εκείνους που έχουν τις μνήμες και μοχθούν για τον αποκλεισμό της λήθης της. Παρακάτω ο κ Μωϋσιάδης Παναγιώτης, σε ανάρτησή του σε γνωστή σελίδα κοινωνικής δικτύωσης, θυμάται και μας μεταλαμπαδεύει..

Ξεχασμένα γλυκά παιδικά τραγούδια της γιαγιάς και του παππού. Τα δημοσιεύω για να μην ξεχαστούν….!
Τραγούδι παιχνίδι  το τραγουδούσαν οι γιαγιάδες τα μωρά και τα έπαιζαν, περιοχή Αργυρούπολης.

Κανονίδη Δημητρίου (Τσολόσενα)
Καταγραφή : Μωυσιάδης Παναγιώτης

Πίλι, πίλι, παίζ τ’ αγκόπον,
τη τσ̌οπάν το ζαγαρόπον,
κ’ έσυρεν το λιθαρόπον
κ’ έρθεν εύρεμε σ’ ορμόπον.

Βρέχͮει , βρέχͮει , βρέχουμαι
‘κ’ επορώ να έρχουμαι,
στείλομαι την γιαπουντσάς
τσ̌ίλεγούμαι κ’ έρχουμαι.

Βρέχͮει βρέχͮει βρεχανίζ’
και τ’ αμάραντα γιαλίζ’
η κοσσάρα  κακανίζ’
και η γραία τηγανίζ’

Γραία, γραία, χόρεψον,
γραία είμαι ‘κ’ επορώ.
κι αν καλοκρατήτε ‘μεν
μώσε σείουμε κ’ εγώ.

Χάλα, χάλα, καλοχάλα
για τ’ αντρού σ’ την ψ̌ύν ,για χάλα.
Κι αν ‘κί δίσ’ με το κορτζόπο σ’,
την τρανέσαν την μικρέσαν.