Τρείσοι αϊτοί τρεισοί αϊτοί, τρεισοί καϊτα̤νωμένοι
Εγκαν φαγείν, έγκαν ποτίν, κάθουν και τρων’ και πίν’νε
Ο εις έπιεν πολλά κρασίν και μέθυσεν και ρούξεν,
ο αλλος επαραμέθυξεν και λάθεψεν τη στράταν.
Αλλος επαραγέρασε και ετσακοφτερίεν.
Μην κλαίτ’ α̤τόν π’ εμέθυσεν, απομεθύ και σκούται.
Μην κλαίτ’ α̤τόν π΄ελάθεψεν, καταρρωτά και πάγει.
κλαψείτ’ α̤τόν π’ εγέρασεν και άλλο φτερά ‘κί φέρει.

Το ίδιο δημοτικό τραγούδι το βρίσκουμε και στην Κυνουρία :

Τρεις μαύροι αϊτοί καθόντουσαν σε τρία μαύρα λιθάρια
εκλαίγανε τα ντέρτια τους και τα παράπονά τους
ένας κλαίει που γέρασε και δεν μπορεί πετάξει
κι άλλος κλαίει που μέθυσε και είναι μεθυσμένος…

Ο αετός είναι ο βασιλιάς των πουλιών  και τον έχει τραγουδήσει η λαϊκή μούσα «Ένας αετός περήφανος, ένας αετός λεβέντης». Είναι το έμβλημα του Δία. Ο αετός είναι το αγαπημένο πουλί της ποντιακής ποίησης.

«Αητέντς’ επαραπέτανεν
Ψηλά ‘ς σα επουράνι͜α είχͮεν τσι͜αγκία κόκκινα και το κουδούκ’ ν ατ’ μαύρον».

Είναι ο βασιλιάς των αιθέρων,  αγέρωχος και δυνατός.  Η ποντιακή μούσα τον παραβάλει με τον άντρα στην δύναμη, την ομορφιά και την επιβλητικότητα. Η ομορφιά του πόντιου άντρα από την γυναίκα του  παραβάλλεται με αυτήν του ήλιου και του αετού

«Άμον ήλo̤ς εφάνθες με και άμον αετός εδέβες /και ους να καλοτέρεσα ραχͮία επεδέδες (σαν ήλιος μου φανερώθηκες και σαν αετός πέρασες /και μέχρι να σε καλοδώ πέρασες  στα βουνά).

Σύμβολο δύναμης και ελευθερίας χαρακτηρίζει τους αντάρτες των βουνών του Πόντου ονομάζονται αετοί και σταυραετοί. 

«τρείος αητοί, τρείος βουνοί, τρείος περιπλεκμένοι..(τρια παλληκάρια γερά, πανύψηλα σαν τα βουνά, φιλικά συνδεδεμένοι).