Advertisements

Ποίσον μεν άμον ντο σαρεύ’ς,
Χαριτίδης Κ. Ιωάννης, Χαρίτον.
Πεσπεϊλίν ´ς σα ≤έροπα σ’, η ζήση μ’ κυλιντάρ’,
φωτίας καίν’ τα όνερα μ’, εφτάγ’ν âτα σαχτάρ’,
./.
Ποίσον μεν άμον ντο σαρεύ’ς, εσύ είσαι Θεός,
εγεννοπλάστα ορφανός, χώμαν και νερόν,
./.
Παπόρ’ ντο ψαλαφά λιμάν’, θίγως φτεράν πουλίν,
εσύ εδέκες μεν τη _ή μ’, εσύ τ’ αϊνασή μ’,
./.
Ας έτον όλâ με®ελέν, γραμμέναν με μολύβ’,
κολάϊ ν’ ας εβζήγουνταν, ασ’ σο πικρό μ’ χαρτίν.
Μετάφραση
Ολοφάνερη στα χέρια σου, σαν μια ρόδα η ζωή μου,
φωτιές καίνε τα όνειρά μου, τα κάνουν στάχτη,
./.
Κάνε με ότι σου αρέσει, εσύ είσαι ο Θεός,
γεννήθηκα ορφανός, από χώμα και νερό,
./.
Καράβι που αναζητεί λιμάνι, πουλί χωρίς φτερά,
εσύ μου έδωσες την ψυχή μου, εσύ την αναπνοή μου,
./.
Ας ήταν όλα παραμύθι, γραμμένα με μολύβι,
ας ήταν να σβήστούν εύκολα, από το πικρό μου το βιβλίο.
Προστατεύεται από τον N.2121-1993 περί  Πνευματικών Δικαιωμάτων

Advertisements