Δυο τάματα στην Παναγία Σουμελά (της Παρθένας Τσοκτουρίδου)

Στης Παναγιάς το όραμα

Μου φάνηκε η μορφή σου

Μες στ’ ουρανού το λιόγερμα

Ζωή η αναπνοή σου.

Τα μάτια σου χρώμα μελί

Τα άκρα σου σταυρωμένα

Κόκκινα χείλη για φιλί

Αχ, φρύδια μου μαυρισμένα.

Στης Παναγιάς το όραμα

Σε αντίκρισα χαρά μου

Μες στ’ ουρανού το λιόγερμα

Ανάσα και έρωτα μου.

Σ’ αντίκρισα, θαμπώθηκα

Μου κόπηκε η ανάσα

Στην αγκαλιά σου χώθηκα

Λάμψανε τα άγια ράσα.

Αγάπη μου, καθρέφτισες

Στης Παναγιάς τ’ εικόνισμα

Μες στην ψυχή μου κέντησες

Σαν άγιό της νόμισμα.

Στης Παναγιάς το όραμα

Σε αντίκρισα χαρά μου

Μες στ’ ουρανού το λιόγερμα

Ανάσα και έρωτα μου.

Πόσο πολύ σε αγαπώ

Θα κάνω δύο τάματα

Νυφούλα να σε παντρευτώ

Προσεύχοντας σε θαύματα.

Την Παναγιά παρακαλώ

Εμένα να αγαπήσεις

Προσεύχομαι σ’ ότι καλό

Και χρόνια πολλά να ζήσεις.

Στης Παναγιάς το όραμα

Σε αντίκρισα χαρά μου

Μες στ’ ουρανού το λιόγερμα

Ανάσα και έρωτα μου.

Παρακαλώ την Παναγιά

Να’ μαστε οι δυο μας ένα

Θα της ανάψω δυο κεριά

Γράφω γι’ αυτήν με πένα.

Την Παναγία Σουμελά

Με δέος την προσκυνάω

Πάνω στο όρος του Μελά

Τάζω να σε αγαπάω.

Στης Παναγιάς το όραμα

Σε αντίκρισα χαρά μου

Μες στ’ ουρανού το λιόγερμα

Ανάσα και έρωτα μου