183.
Ατοί έτον οι Πόντιοι, Χαρίτον.
Χαριτίδης Κ. Ιωάννης.
Έρθαν μ’ εμπάλâν ´ς σο κορμίν,
μ’ αλύτρωτον καρδίαν,
οπίς εφέκαν χαμονήν,
κι’ έχτισαν ξαν χωρίαν,
./.
Ατοί έτον οι Πόντιοι,
π’έρθαν ασ’ σην πατρίδαν,
εδέκαν εμας μάθεμαν,
ντ’ εφτάς αν έεις ελπίδαν,
./.
Τη πίστην να μη χάνομ’α,
εγάπ’ για την Ελλάδαν,
όντες είμες αδελφωμέν,
κατανικούμ’ τα πάνταν,
./.
Ατό το άδικον τρανήν’,
´ς σ’αρθώπ’ς θίγως αξίας,
´ς σην κρίσην ποίσον προσευχήν,
´ς σον Θόν τη δοξασία σ’,
./.
Να μη αποκαρδίουμες,
ας εν’ τ®ατίν τα χρόνâν,
σα κάθαν άνασμαν χαράν,
τον ήλ’ ν’ ελέπ’ς ´ς σα χöνâν,
./.
Όλâ ωχρäζ’νε απές ’ς σην _ήν,
άμον κακόν μελάνιν,
εμείς είμες τραντέλλενοι,
Ακρίτων γενεοκλαδίν,
    μετάφραση   
ήρθαν με μπαλώματα στο κορμί,
και με καρδιά που έψαχνε την λύτρωση,
πίσω τους άφησαν την καταστροφή,
και έχτισαν ξανά τα χωριά τους,
./.
Αυτοί ήταν οι Πόντιοι,
που ήρθαν από τον Πόντο,
μας έδωσαν ένα μάθημα,
τί μπορείς να κάνεις αν έχεις ελπίδα,
./.
Να μη χάσουμε την πίστη μας,
την αγάπη μας για την Ελλάδα,
όταν είμαστε μονιασμένοι,
μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα,
./.
Αυτό το άδικο σήμερα μεγαλώνει,
μόνο σε ανθρώπους χωρίς αξίες,
στην κρίση κάνε την προσευχή σου,
και δόξασε τον θεό,
./.
Μη αποθαρρύνεσαι,
ας είναι δύσκολα τα χρόνια,
σε κάθε σου αναπνοή δες την χαρά,
τον ήλιο μέσα στα χιόνια,
./.
Όλα ξεθωριάζουν μέσα στην ψυχή,
σαν το ελαττωματικό μελάνι,
εμείς είμαστε τριάντα φορές έλληνες,
των Ακρίτων απόγονοι.
./.
Προστατεύεται από τον N.2121-1993 περί  Πνευματικών Δικαιωμάτων