171.
Κλαδόπο μ’ γοργοπόδαρον,
Χαριτίδης Κ. Ιωάννης, Χαρίτον
κλαδόπο μ’ γοργοπόδαρον,
άκ’σον πως τρέ≤’ το δάκρ’ ιμ’,
ατό ντ’ εξέβε ασ’ σην μαννά σ’,
το κάρδοπον αδäρτιν,
./.
άκ’σον με πούλι μ’ άκ’σον με,
´ς σο πέραν ντ’ ενεμέν’ς μεν,
άλλον μανάχον μ’ απομέν’ς,
έλα να επαραστέκ’ς μεν,
./.
έλα ληγάρâν πρόφτασον,
το γιάν’ιμ’ να γομούτε,
η μάννα σ’ ε_υχωμα≤είν,
για την ι®κιά σ’ λυγούτε,
./.
τ®ικάρ’ιμ’ κοιλοπόνεμα μ’,
ο ουρανόν ε®κίεν,
και με τη ήλ’ το φώταγμαν,
το δώμα μ’ χρωματίεν,
./.
Κλαδόπο μ’ ´κι εταγιάνεψα,
Καλοσωρθäζ’ με ο κύρη σ’,
 Ατλής μες τ’άσπρα λώματα’τ’,
Αγäζ’ το κατοφύρ’ιμ’,
./.
έρχουμε μάννα μ’ έρχουμε,
´κι θ’ απομέν’ς μανάχον,
πέα ´ς σον κύρη μ’ ν’ας αγäζ,
κι’ ασ’ σο κλαδί σ’ τον τάφον,
./.
Προστατεύεται από τον N.2121-1993 περί  Πνευματικών Δικαιωμάτων