158.
Σούς μανάκριβον μωρό μ’,

Χαριτίδης Κ. Ιωάννης, Χαρίτον.
Σούς μανάκριβον μωρό μ’,
έρθαν τουρκάντ’ ´ς σ’ αυλίαν,
το κλάμα σ’ αν ακουσέφκεται,
θ’ αχπάγ’νε σεν καρδία μ’,
./.
θα βυζαλίζω σεν κλαδί μ’,
με τη μάννας το γάλαν,
ύπνον μη χάνω ´σεν γιαβρί μ’,
´ς σην γαλενόν τ’ εγκάλεα μ’,
./.
εσύ ας ´λέπ’ς το όρομα σ’,

(κι’ ογώ την αληθείαν)
κι’ ογώ μαύρα σιγκίαν,
ανάθεμα το μέρωμαν,
π’εσέγκεν την σκοτίαν,
./.
αν κι’ αν ς’ σο γνέφιγμα σ’,
επαίραν την ανάσμια μ’,
μάννα σ’ θα εριάζ’ εσεν,
μαζί μ’ όλâ τα άστριαν,
./.
Προστατεύεται από τον N.2121-1993 περί  Πνευματικών Δικαιωμάτων