Αβραάμ και Γιάννης Γκόσιος. Νέα Δισκογραφική Δουλειά

 

Όλοι μας σίγουρα, περιγράφουμε πολλές φορές τα όσα αντικρίζουμε με τα πιο όμορφα λόγια. Ιδίως όταν πρόκειται για το ασθενές φύλο, τη γυναίκα! Είτε αυτή είναι η μάνα, είτε η σύντροφος, είτε η σύζυγος. Έτσι έκαναν τα αδέρφια Αβραάμ και Γιάννης Γκόσιος, θέλοντας να δώσουν το στίγμα της γυναίκας με τον όποιο ρόλο έχει κάθε φορά, αποκαλώντας την μάλιστα, «σαν άγγελο».

Φίλοι, συνάδελφοι μουσικοί, καλλιτέχνες του ποντιακού τραγουδιού, έσπευσαν να συγχαρούν τα δύο αδέρφια για τη νέα δισκογραφική τους δουλειά, η οποία κυκλοφόρησε το 2011. Αποτελείται από 12 τραγούδια, ερωτικού «χρώματος» και φέρει τίτλο, «Αμον Άγγελος»! Η «σφραγίδα» θα λέγαμε για την επαγγελματική αυτή δουλειά, αποτελεί η συμμετοχή καταξιωμένων καλλιτεχνών του ποντιακού τραγουδιού, όπως αυτές των Αλέξη Παρχαρίδη, Μπάμπη Κεμανετζίδη, Παναγιώτη Ασλανίδη, Γιάννη Πολυχρονίδη, Γιάννη Καλπατσινίδη και Σάββα Φερενίδη. Δεν παραλείπουν δε, να ευχαριστήσουν τα δύο και πιο σημαντικά πρόσωπα που τους στηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια, τους γονείς τους. Άλλωστε, για όλους εμάς, που έχουμε μεγαλώσει με το ποντιακό τραγούδι, την ποντιακή θαλπωρή, την παράδοση της Πατρίδας, η μάνα κι ο πατέρας, αποτελούν όλο το νόημα της ζωής! Ποιος από εμάς, δεν ψιθύρισε έστω μια φορά τη φράση «μάνα μ’ γλυκοκαλάτσευτος μανίτσα μ’ χατιρλίσα» ή «ο πατέρας εν’ παιδία τη σπιτί μουν το στουλάρ’ «!

Συγχαρητήρια λοιπόν στους γονείς των καλλιτεχνών για τα παιδιά που μεγάλωσαν αλλά συγχαρητήρια και στα ίδια τα παιδιά για τις αρχές και το ήθος που διατηρούν έως σήμερα!

Καλή σας επιτυχία!

 

Για να ακούσετε το τραγούδι πατήστε εδώ ☞

Άμον Άγγελος

Στίχοι: Γιάννης Γκόσιος

Μουσική: Αλέξης Ιωαννίδης

Διασκευή: Αβράαμ Γκόσιος

Άμον άγγελος ομäζ’,

Όντες ο ήλôς φωτάζ’,

Κρούει απάν ´ς σα μάλλοπα σ’,

Και τ’ απές ιμ’ πως ταράζ’,

./.

Το καρδόπο μ’ κατενόν,

Όντες γâνα®εύω σεν,

Η εγκάλâ μ’ μ’ εν’ τ’ εσόν,

Γιάβροπο μ’ μη εντρέπεσαι,

./.

Μάεψες το κάρδοπο μ’

Έντοκεν ατο η σεβντά σ’

Το χατίρ’ ιμ’  μη χαλάν’ς,

Δώς μα ολίγον χαράν,

./.

≤αίρεσαι χαμογελάς,

Κι’ έν’ εμέν γλυκοτερείς,

Και μακρά ασ’ σο γιαν τ’εμόν,

Εγνωρίεις πως œ επορείς.

./.