Advertisements

95.

Ο Είς ογώ κι’ ο Υστερνόν  Χαρίτον.

 Αντρειωμένον λάλιαν

Εκούξεν ’ς σον Ιωάννην

Με ποροζάν ομοίαζεν

π’ εγρίνεν κ’ εγουρνούτον

./.

Γράψον εδιέταξεν ατον

Και χάλκεψον βαγγέλôν

Για τα εφτά τα εγκλεσιάς

Και για τοι λυχνοστάτεν

./.

’Σ σην Σμύρνην ’ς σην Θυάτειραν

’ς σην Πέργαμον ’ς σοι Σάρδεις

Έφεσον Φιλαδέλφειαν

Λαοδικείαν στείλον

./.

Εκλώστεν πλάν Απόστολον

ψαλάφων τη λαλίαν

τ’ ομμάτâ ’τ’ τζαρτζιλίγαν’νε

Εφράνθεν η καρδία ’τ’

./.

ΑεΓιάννεν  γονάτεσεν

Ε®ά®εψεν κι’ επέμ’νεν

Έμπρâ ’ς σον άμον άθρωπον

Σιμά ’ς σα λυχνοστάτεν

./.

Εφόρν’νεν γους τ’ αντζία τουν

Χιτώναν μυρωμένον

Κι’ εί≤εν σταυρä ’ς σον κόλφεν ατ

Ζωνάρ’ χρυσοδεμένον

./.

Σκοτάδ’ ημέρα εγέντονε

Φωτία ασ’ σα μαλλία ’τ’

Κι’ αμόν καμίν όντες βρουλίζ’

Ομοίαζαν τ’ αντζία ’τ’

./.

Η λάλια ’τ’ εμουρδούλιζεν

Άμον τον καταρράκτην

Μαχσούς ταρ εκουσέφκουτον

Σα κάθαν θάλασσάκρ’ιν

./.

Με το δεξέν το ≤έρ’ν ατ

Εκράτ’νε εφτά αστέρâ

Κι’ εβγόν’νε ασ’ σο στόμαν ατ

Σπαθία ακονιγμένα

./.

Ο Φέγγον εγονάτεσεν

Γονατοκλίστ’ ο ήλôν

’ς σ’ οπρόσωπο ’τ’ θέ μ’ εμπροστά

Επίνεψαν ολίγον

./.

Απόστολον επέζεψεν

Ερούξεν κα εφοβέθεν

Κι’ εείνος ενεστέναξεν

Κι’ εχοντρολάλ’νεν κι’ είπεν

./.

Ο Είς ογώ κι’ ο Υστερνόν

Το θάνατον ορίζω

Για πάντα ογώ ο ζωντανόν

Το θέλεμα μ’ δεικνίζω

./.

Προστατεύεται από τον N.2121-1993 περί  Πνευματικών Δικαιωμάτων

 

Advertisements