Η νύφε κι’ αντραδέλφ’σα συν δύος βαρυασμέν’ είν’,

Αμνούς, αμνούς εθέριζαν κι’ αμνούς απάν ‘κ εβγάλναν.

Η νύφε κι’ αντραδέλφ’σα οι δύ’ κοιλοπονούνε,

Την αντραδέλφ’σαν κρατούν χίλιοι μύριοι μαμήδες

Την νύφεν την ξενίτσικον Αγέρτς κ’ η Παναγία.

./.

Ντ’ εποίκεν αντράδελφ’σα; – τρικέφαλον οφείδι.

Ντ’ εποίκεν η ξενίτσικος; – ολόχρυσον αγούρι.

./.

Κ’ η πεθερά τς εν μάγισσα κ’ η μάνα τς εν ανούας,

Κοιμίζ’ν τα λαμπαδόφωτα κι’ αλλάζ’νε τα γουντάχα..

Τρέν ημερών εγέντονε εξέβεν καλατσέβει,

Πέντ’ ημερών εγέντονε κ’ έφαγεν το φουντάρι.

-Εγώ νύφες υιός είμαι θείας γάλαν ‘κι θέλω

Το γάλαν ατς εν’ οφειδί έκαψεν το στομόπο μ’

Τ’ εγγούνια είνε οφειδί έκαψαν τα μεσόπα μ’

./.