Ακεί σο πέραν το λειβάδ’ μέγαν φωνήν εξέβεν

‘σκοτώθαν δράκοι Έλλενοι και μύρι’ μυριάδες,

Οι μαύροι εχλιμίτιζαν στα αίματα βρεχμένοι,

Που πας, που πας, ναι άχαρε, που φέρεις και τους μαύρους;

Άλλοι εμάς και βάϊ εμάς, ‘πάρθεν η Αφεντία….

Ντ’ εποίκαμέ σε, ναι Θεέ, στα αίματα βαμμένοι;