Οι μήνες στα ποντιακά έχουν ελληνικές ονομασίες και  πολύ λίγοι, λατινογενείς. Στις Βυζαντινές μικρογραφίες φάινονται σχηματικές παραστάσεις των δώδεκα μηνών:

1. Καλαντάρς (Ιανουάριος), από τα Κάλαντα.

2. Κούντουρον (Φεβρουάριος), από την κοντή ουρά.

3. Μάρ’ τς (Μάρτιος).

4. Απρίλ’ τς (Απρίλιος).

5. Καλομηνάς (Μάιος).

6. Κερασινόν (Ιούνιος), από τα ποντιακά κεράσια.

7. Χορτοθέρ’τς (Ιούλιος) από το θερισμό των χόρτων και των σιτηρών.

8. Αύγουστον (Αύγουστος).

9. Σταυρίτες (Σεπτέμβριος), από τη γιορτή της ύψωσης του Τιμίου Σταυρού στις 14 Σεπτεμβρίου.

10. Τρυγομηνάς ή Πατάλης στα Κοτύωρα (Οκτώβριος), από τον τρύγο των αμπελιών.

11. Αεργίτες (Νοέμβριος), από την ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Γεωργίου, στις 3 Νοεμβρίου.

12. Χριστιανάρ’τς (Δεκέμβριος), από την γέννηση του Χριστού.

Εικονογράφηση των Ποντιακών Μηνών του Έτους

Εικονογραφημένοι Μήνες του έτους.